ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြအဖ်က္ခံရတာရဲ့ ေရရွည္အက်ဳိးဆက္မ်ား

သူရိန္ေက်ာ္ေဇာ


ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ ရက္ရက္စက္စက္ ၀င္အစီးခံရ။ ၿဖိဳခြင္းခံရတာဟာ ျမန္မာ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲမွာ လူမႈေရးတည္ၿငိမ္မႈကို တဘက္တလမ္းက ထိန္းေပးေနတဲ့ လူမႈ အေဆာက္အအုံတခု ဖ်က္စီးခံလုိက္ရသလိုဘဲ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ကိုးဆယ္ရာခုိင္ႏႈံး ေလာက္ရွိတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘုန္းႀကီးေတြဟာ လူထုေပၚမွာေရာ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစုိးရေပၚမွာပါ အတုိင္းအတာတခု တခုအထိ အရွိန္အ၀ါရွိတယ္။ အေနာက္တုိင္းက လစ္ဘရယ္ အယူအဆတခုျဖစ္တဲ့ လူထုကုိယ္စားျပဳ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း (rule of representative government) ဆိုတဲ့ အယူအဆ အသားမက်ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ အုပ္စိုးသူမ်ားရဲ႕ အာဏာတရား၀င္ မ၀င္ဆုိတာ အဲဒီအုပ္စုိးသူ မင္းမ်ားကို သာသာနာပုိင္မ်ားက ဘယ္လို သေဘာထား သလဲဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ အကဲျဖတ္တာမ်ဳိး ေတြ႔ရတတ္တယ္။

ဒီအခ်က္ကို ျမန္မာႏုိင္ငံအေၾကာင္း ေလ့လာေနတဲ့ ျပည္တြင္း ျပည္ပက ေလ့လာသုံးသပ္သူေတြၾကားမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လက္ခံၾကတယ္။ သာသနာကို အလုပ္အေကၽြြးျပဳျခင္း၊ တနည္းအားျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားကုိ လုိအပ္တဲ့ အေထာက္အပံ့ေပးျခင္းဟာ အုပ္စုိးသူမ်ားရဲ႕ တာ၀န္တခုဆိုတာ ျမန္မာ လူ႕အဖဲြ႔အစည္းထဲမွာ အစဥ္အဆက္ ခံယူလာတဲ့ အခ်က္တခု ျဖစ္တယ္။ သီေပါမင္း ပါေတာ္မူၿပီးေနာက္ အဂၤလိပ္ အစိုးရမင္းမ်ားကို ကုိယ့္အရွင္သခင္အျဖစ္ လက္မခံႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းတခုက အဂၤလိပ္ အစိုးရမင္းကို မိစၧာ အယူ၀ါဒကို ကုိးကြယ္သူအျဖစ္ ျမင္ၾကတဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ လူထုေပၚမွာေရာ၊ အုပ္စုိးသူမ်ားေပၚပါ အရွိန္အ၀ါရွိတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားဟာ လူမႈ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေတြကို အစုိးရက ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္း လုပ္တာမ်ဳိး မရွိတဲ့ ျမန္မာ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းမွာ အေရးပါတဲ့ လူမႈ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေတြကို သူ႔နည္း သူ႔ဟန္နဲ႔ တဘက္ တလမ္းက ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ အင္မတန္မွ အေရးပါတဲ့ လူမႈေရး အေဆာက္အအုံေတြ ျဖစ္ေနတယ္။

အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈကို တရားလြန္ မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းတဲ့အခါ လူတိုင္း လူတန္းေစ့ ေနႏုိင္ေရးအတြက္ လူမႈဖူလုံေရး လုပ္ငန္းေတြကို ေဖာ္ေဆာင္တဲ့အခါ ခ်မ္းသာတဲ့ လူဆီက အခြန္ကို မ်ားမ်ားေကာက္ၿပီး အဲဒီက ေငြေတြကို တဘက္အစြန္းကို ပို႔ေပးတဲ့အလုပ္ကို အစုိးရ ေအဂ်င္စီေတြက လုပ္တယ္။ အဲ့သလို လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္မဲ့ အစိုးရ ေအဂ်င္စီေတြ မရွိတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ လူမႈတည္ၿငိမ္မႈ မၿပိဳပ်က္ေအာင္ ထိန္းေပမဲ့ ပုံသဏၭာန္ တိတိက်က် မဟုတ္တဲ့ လူမႈအဖဲြ႔အစည္းေတြ အားေကာင္းလာတယ္။ အဲ့ဒီ အဖဲြ႔အစည္းေတြထဲမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြဟာ ေရွ႕တန္းက ပါ၀င္ေနတယ္။ ပုိက္ဆံရွိတဲ့သူက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို လွဴလုိက္တဲ့ ပစၥည္းကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြက လုိအပ္တဲ့ သူေတြဆီကုိ ျပန္လည္ ျဖန္႔ျဖဴးေပးႏုိင္တယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လူၾကည္ညိဳတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မရွိဆင္းရဲသားေတြအတြက္ ေငြလွဴၾကပါ၊ ပညာမသင္ႏုိင္တဲ့ ခေလးေတြအတြက္ ေက်ာင္းေလးစီစဥ္ခ်င္တယ္၊ တတ္ႏုိင္သမွ် ၀ုိင္းၾကပါဆုိၿပီး ေဆာ္ၾသ လုိက္ရင္္ ရပ္ထဲရြာထဲက ေငြေၾကး ေခ်ာင္လည္သူမ်ားဆီက ပုိက္ဆံဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေဆာ္ၾသခ်က္နဲ႔ဘဲ လိုအပ္ေနတဲ့ေနရာကို ေရာက္လာတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူေတြ စား၀တ္ေနေရး ပုိပုိၾကပ္တည္းလာတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြရဲ႕ အခန္းကဏၭဟာ ပုိေတာင္မွအေရးပါလာ ပိုေတာင္မွက်ယ္ေျပာလာတယ္။ မရွိဆင္းရဲသားေတြကို ေက်ာင္းမွာ လက္ခံေကၽြးထားတာအျပင္ မူလတန္းေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ေပးတာတို႔၊ ၿမိဳ႔တက္ ေဆးကုတဲ့အခါ တည္းစရာမရွိတဲ့ သူေတြအတြက္ေနရာ ထုိင္ခင္း စီစဥ္ေပးတာမ်ဳိးေတြထိပါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြရဲ႕ လုပ္ႏုိင္ ကုိင္ႏုိင္စြမ္းေတြဟာပုိ က်ယ္ျပန္႔လာတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြဟာ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲကေနစင္ထြက္လာတဲ့ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားစရာ ေလာကဓံေတြကိုလည္း ေရျမႇဳတ္ႀကီးေတြလို ေကာင္းေကာင္းစုပ္ယူႏုိင္တဲ့ လူမႈအဖဲြ႔ အစည္းေတြ ျဖစ္တယ္။ အေနာက္ ႏုိင္ငံေတြမွာလို (counseling) လုပ္တယ္ဆိုတာမ်ဳိး ဆိုလိုတာက အဆင္မေျပမႈ တခုခုေၾကာင့္ စိတ္ေမာ လူေမာျဖစ္ေနတဲ့ အခါမွာ ကုိယ့္ရဲ႕ႀကဳံေတြ႔ ခံစားခ်က္ကို စိတ္ေရာဂါကု ဆရာ၀န္ကို ရင္ဖြင့္ၿပီး စိတ္သက္သာရာ ရေအာင္ႀကိဳးစားတာမ်ဳိးဟာ ဗမာမွာ မရွိေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြဟာ အလားတူ လုပ္ငန္းမ်ဳိးကို လုပ္ေပး ႏုိင္စြမ္း ရွိတယ္။ လုပ္လဲလုပ္ေပးေနတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြျဖစ္တယ္။

ျမန္မာ့ လူေနမႈ စံနစ္ပုံစံမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြဟာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ကုိယ္ပါ အမွတ္အသားလိုမ်ဳိးလဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာ ဘာသာစကားမွာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အေငြ႔အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး စိမ့္၀င္ေနသလို ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အဆုံးအမကို တဆင့္ခံယူရာ၊ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ သားေတာ္မ်ား အျဖစ္နဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို လူေတြက ႐ႈျမင္ လက္ခံၾကတဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္။ ဒတ္(ခ်) လူမ်ဳိးမႏုႆေဗဒပညာရွင္ တေယာက္က ျမန္မာတေယာက္ကို ဘာလူမ်ဳိးလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ ဗုဒၶဘာသာ လူမ်ဳိးလို႔ ေျဖတဲ့အတြက္ အံ့အားသင့္ဘူးေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပဘူးတယ္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအတြက္ သာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္တာဟာ လူမ်ဳိးေပ်ာက္သလုိ ျဖစ္လိမ့္မယ္။

တခ်ဳိ႕ေန႔စဥ္ဘ၀ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္းတခုလို ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥေတြ၊ လုပ္ငန္းကုိင္ငန္းေတြမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ မပတ္သက္လို႔ မရတာေတြ ရွိတယ္။ ဥပမာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ဓေလ့တခုျဖစ္တဲ့ မနက္ဘုန္းႀကီး ဆြမ္းေလာင္းတာမ်ဳိး၊ အသံမစဲ ပဌာန္းပြဲေတြဟာ ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ကင္းလို႔ မရတဲ့ ကိစၥေတြဘဲ။ က်ေနာ့္ အေမဆို မနက္ဘုန္းႀကီးဆြမ္း မေလာင္းရရင္ တခုခု လုိအပ္ေနသလုိ ခံစားရတယ္လို႔ ေျပာတတ္တယ္။ တျခား ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားဟာလဲ အလားတူ ခံစားၾကရမွာဘဲ။ ေလာကီသားေတြရဲ႕ ဒါနပါရမီ ျဖည့္ဆည္းရာမွာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံက သံဃာအဖဲြ႔အစည္းဟာ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ လုိအပ္ခ်က္၊ ရုပ္၀ထၳဳပစၥည္းေတြ မျပည့္မစုံျဖစ္မႈကေန ေပၚလာတဲ့ အဆင္မေျပမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ႀကဳံေနရသူေတြကို စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ေအးၿငိမ္းမႈေပးေနတဲ့ လူမႈ အဖဲြ႔အစည္းႀကီးေတြ ျဖစ္တယ္။ ခုဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္း ပစ္လုိက္တာဟာ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲမွာ သာသနာ့၀န္တင္မက မရွိမျဖစ္ အေရး ပါတဲ့ လူမႈ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေတြကိုပါ ၀င္ထမ္းေနရတဲ့ လူမႈအဖဲြ႔အစည္းႀကီး တခုလုံးကို တုိက္ခုိက္လုိက္ရာ ေရာက္တယ္။ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဘက္မွာ မဖံြ႔ၿဖိဳးတဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲက လူေတြကို တတ္အားသေရြ႔ စိတၱသုခ ေပးေနတဲ့ လူမႈအဖဲြ႔အစည္းႀကီး ပ်က္စီးသြားတာဟာ လူေတြကို ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္သြားေစႏုိင္တယ္။ ဒါေတြဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းမႈရဲ႕ ေရရွည္ အက်ဳိးဆက္ေတြဘဲ။

သူရိန္ေက်ာ္ေဇာ

ကိုစ်ာန္ ဘေလာ့ဂ္မွကူးယူေဖၚျပသည္၊