Wednesday, September 24, 2008

မီးစင္ၾကည့္က ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒကို က်င့္သံုးေနဟု ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးေျပာဆုိ

ေအးခ်မ္းေျမ့| စက္တင္ဘာ ၂၃၊ ၂၀၀၈

ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ လက္ရွိႏိုင္ငံျခားေရး မူဝါဒမွာ မီးစင္ၾကည့္ က ဆိုသည့္ ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း သြားေနေၾကာင္း ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦးက ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာန အစည္း အေဝးခန္းမတြင္ က်င္းပျပဳလုပ္သည့္ ၆/ ၂၀၀၈ စည္းေဝးတြင္ ေျပာၾကားသြားသည္။

“ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ အၾကပ္အတည္းက ရွိေနတယ္။ ဒီေန႔လုပ္ေနတဲ့ မူဝါဒက မီးစင္ ၾကည့္ကရမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ မူကိုေတာ့မေျပာင္းႏိုင္ဘူး” ဟု ၎က ဇူလုိင္ ၆ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ အစည္းအေဝး၌ ေျပာၾကားသြားျခင္းျဖစ္သည္။

သူက ျမန္မာႏိုင္ငံအေနႏွင့္ တ႐ုတ္ကို ပူးေပါင္းရသည့္အေနအထားႏွင့္ ပတ္သက္၍ လည္း ရွင္းျပသည္။

“တ႐ုတ္ကိုကပ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက လက္ရွိအစိုးရအေနနဲ႔ တ႐ုတ္ကမ်က္ႏွာသာ ေပးေနလို႔၊ တ႐ုတ္နဲ႔ ေပါင္းစည္းေနလို႔၊ တ႐ုတ္ကို အမွီျပဳခ်င္လို႔ ဝန္ႀကီးကေျပာတယ္ ဆိုၿပီး ခင္ဗ်ားတုိ႔က ထင္ၾကဦးမယ္” ဟု သူကဆိုသည္။

အမွန္မွာ ထိုကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနႏွင့္ တႏိုင္ငံတည္း ေန၍ မရေတာ့ သျဖင့့္ ခ်မွတ္ထားသည့္မူအရ ပတ္ဝန္းက်င္ႏိုင္ငံမ်ားအားလံုးႏွင့္ ဆက္ဆံၿပီး အာဆီယံအဖြဲ႕အစည္းႏွင့္လည္း သင့္ျမတ္ေအာင္ေနရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။

ယခုလက္ရွိအေနအထားအရ အေမရိကန္ႏွင့္ အေနာက္အုပ္စု ႏိုင္ငံမ်ားက ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကို အသံုးခ်၍ ျမန္မာႏိုင္ငံကို က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲေရာက္ေအာင္ ဝိုုင္းဝန္း လုပ္ေဆာင္လွ်က္ ရွိေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။

“လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ဥကၠဌက ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ ၂ ခါလုပ္ၿပီးၿပီ။ ၃ ႀကိမ္လုပ္ၿပီးရင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး Must do လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္ဆို က်န္တဲ့ ၁၉၂ ႏိုင္ငံက မလုပ္လို႔ကို မရေတာ့ဘူး” ဟု သူက ဆိုသည္။

ထုိကဲ့သို႔ ခ်မွတ္မည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ထဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ရန္၊ လက္နက္ ခဲယမ္း ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ား ပိတ္ဆို႔ရန္ စသည္တို႔ လုပ္ေဆာင္ၾကမည္ျဖစ္ရာ မျပင္းထန္ေသာ္လည္း ေနာင္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိုးမည္း တေကာင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ရန္ အေမရိကန္အပါအဝင္ အေနာက္အုပ္စု ႏိုင္ငံမ်ားက ကုလသမဂၢ အားကိုးျဖင့္ လုပ္ေတာ့မည္ဟု ၎ကေျပာၾကား သည္။

လက္ရွိတြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသည္ စီးပြားေရးအရ စစ္ေရး အင္အားႀကီးလာသည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႐ုရွား၊ တ႐ုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယတို႔ သီးျခားစီမယွဥ္ႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံျဖစ္ေနရာ ထိုသံုးႏိုင္ငံေပါင္းၿပီး အေမရိကန္၏ လႊမ္းမိုးမႈကို ျပန္ယွဥ္ႏိုင္ရန္ လုပ္ရမည့္ ကာလ ျဖစ္သည္ ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦးက သံုးသပ္သည္။

အေမရိကန္က ခ်မွတ္ေသာ အမိန္႔မ်ားကို တျခားႏိုင္ငံမ်ားက မလိုက္နာလ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ ေသာ္လည္း ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုမူ တျခားေသာ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၉၂ ႏိုင္ငံက လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ ရလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနႏွင့္ အၾကပ္အတည္း ရွိႏို္င္သည္ဟုလည္း သူက ရွင္းျပသည္။

စက္တင္ဘာ ကာလက ျဖစ္ေပၚလာသည့္ လူထုလႈပ္ရွားမႈ အားလံုးကို စစ္တပ္ျဖင့္ ႏွိမ္နင္းသည့္အေပၚ ေနာက္ပိုင္း၌ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝန္းက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဥပေဒအရ တရားမဝင္ဟု ေထာက္ျပခဲ့ၾကသည္ဟု သူကဆိုသည္။ အမွန္မွာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးအတြက္ လုပ္ရသည့္ ျပည္ထဲေရးဌာနအေနႏွင့္ လူမုန္းခံၿပီး လုပ္ရသည့္ ဌာနျဖစ္ေနသည္ဟု ဆက္ေျပာသည္။

“အရပ္သားနဲ႔ ပတ္သက္တာကို တပ္မေတာ္ကဝင္မရွင္းေတာ့ဘဲ ရဲနဲ႔ပဲရွင္းရေတာ့မယ္ ဆိုတာေတြ႕လာတယ္။ ႏိုင္ငံတကာကလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရ အားနည္းခ်က္ကို အၿမဲ ေထာက္ေနတာ။ ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း ဒီဌာနကို လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ အာဏာ ေပးထားတယ္ ဆိုေပမယ့္ တကယ္က လူမုန္းခံၿပီး လုပ္ရမယ့္ကိစၥအားလံုး ဒီဌာနက လုပ္ေနရတယ္” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦးက ဆိုသည္။

ဆက္လက္၍ ၎က အေမရိကန္၊ အိုင္အန္ဂ်ီအို ႏွင့္ ယူအန္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေခါင္းစဥ္တပ္ကာ အေၾကာင္းရွာ အျမတ္ထုတ္ေနသည္ဟု စြပ္စြဲသည္။

“နာဂစ္ ဆိုင္ကလုန္းအတြက္ အေမရိကန္က အကူအညီေပးတယ္ဆိုတာ စတိပဲ။ ေသာက္ေရသန္႔ရယ္၊ ၾကာရွည္ခံအစားအစာရယ္၊ ေဆးဝါးရယ္ ဒါပဲ။ ေသာက္ေရသန္႔ တဘူးကို ဘယ္ေလာက္ စာရင္းတင္မလဲ ေတာင္ မသိႏို္င္ဘူး” ဟု သူက ေျပာသည္။

အဓိက ျပႆနာမွာ အေမရိကန္က ေပးပို႔သည့္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ား သည္ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္သည့္ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕၊ အန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႕၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္း မ်ား အဖြဲ႕၊ စီးပြားေရးအရ မေက်နပ္သူမ်ား တို႔ကို သံုးကာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသ၌ စုစည္း အံုႂကြရန္ ႀကံစည္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ၎က စြပ္စြဲ လိုက္သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္အေနႏွင့္ တေန႔လ်င္ လူဦးေရ ၆ ေသာင္းေက်ာ္ကို ထမင္းေကၽြးေနေသာ္လည္း မည္သူမွ ထိုကိစၥကိုအသိအမွတ္မျပဳဟု ဆိုသည္။ ယူအန္အဖြဲ႕အစည္းက ကူညီသည္၊ ႏိုင္ငံတကာက ေငြထည့္သည္ ဆိုေသာ္လည္း အစိုးရဆီကို မဝင္ေၾကာင္းႏွင့္ အားလံုး ၎အန္ဂ်ီအိုမ်ားက သူတို႔ဘာသာ သံုးၿပီး စာရင္းျပသြားျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ထို အစည္းအေဝး တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

“ၾကာရွည္ခံအစားအစာေတြ၊ ဘီစကြတ္ေတြ၊ ေရေတြ ေတာ္ပါၿပီ ရပ္ပါေတာ့လုိ႔ေျပာေတာ့ မရဘူး။ တကယ့္တကယ္ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းလိုတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွေပၚမလာဘူး။ တာေပၚလင္စေတြပဲ ေပးတယ္” ဟု သူကေျပာသည္။


from Irrawaddy web page

No comments: